Dankzij die achterlopende ontwikkelingen in onze gezondheidszorg (mede veroorzaakt door CVZ en verzekeraars als Menzis, die dus kennelijk op de stoel van een chirurg mogen plaatsnemen) zullen er tal van herniapati‘nten in dit land rondlopen die niet of o

20 januari 2014

Mijn vrouw werd 8 jaar geleden plots getroffen door ondraaglijke (zenuw)pijnen aan onderste rug en linkerbeen. Om een lang verhaal kort te maken: er werd vervolgens ruim 3 jaar in het reguliere circuit maar wat aangemodderd, van huisarts tot Maartenskliniek en van zenuwblokkades via operatie via korset tot (sport)fysiotherapie, dit alles zonder resultaat. Diagnoses bleken onjuist of ontoereikend, huisarts en kliniek handelden uitgesproken laks en verwijtbaar. Uiteindelijk kwam het erop neer dat mijn vrouw onbehandelbaar zou zijn. Ten einde raad kwamen we nog bij een Filippijns genezer terecht, die een behandelkamer vol herniapati‘nten had -waarvan er meerderen vergeefs regulier waren geopereerd, zelfs tot tweemaal toe-, maar ook deze kon niets voor ons doen. Omdat mijn vrouw te waardevol was om de rest van haar leven met helse pijnen door te brengen, alsmede (volgens haar behandelend chirurg) een groot risico van uitvalverschijnselen en rolstoelgebruik, besloten we toch door te zetten, wat na lange wachttijd resulteerde in een (staande) scan. Daarbij werd voor het eerst (na 3 jaar!) betreffende hernia gesignaleerd, waar de chirurg van de Maartenskliniek deze bij een eerdere operatie (plaatsen H-vormige diam tussen wervels en op twee plaatsen vrijmaken beenzenuw; zonder effect, de pijn bleef) over het hoofd had gezien, of in ieder geval niet gesignaleerd. Omdat een nieuwe operatie in dat gebied onwenselijk werd geacht vanwege een te groot risico, besloot betreffende chirurg ons door te verwijzen naar rugkliniek Iprenburg te Heerenveen, voor een endoscopische decompressie (PTED-methode). E.e.a. kon poliklinisch geschieden, wachttijd enkele dagen. Aldaar bleek de hernia (die er vermoedelijk al vanaf het begin zat) tot 5 cm uitgegroeid, en deze werd door dr. Iprenburg succesvol verwijderd. Dermate succesvol zelfs dat de pijn tot heden (4 1/2 jaar na dato) niet meer is teruggekeerd. Dankzij de reguliere geneeskunde met hun Ôgouden standaardÕ heeft mijn vrouw dus ruim 3 jaar kwaliteit van haar leven moeten missen, en als wij er zelf niet bovenop hadden gezeten de rest van haar leven eveneens. Betreffende operatie in Heerenveen (kosten 7.400,-) bleek tot onze grote verbazing en ondanks de doorverwijzing van een regulier chirurg niet door ÔzorgÕverzekeraar Menzis te worden vergoed, want zou niet aan Ôde stand der wetenschap en praktijkÕ voldoen. Baarlijke nonsens, want diezelfde stand der wetenschap en praktijk liet ons al die jaren in de steek, met groot risico om de rest van haar leven hevige pijn te moeten lijden, incl. uitvalverschijnselen. Gesteld kan dus worden dat de PTED-methode boven die Ôstand etc.Õ uitstijgt, terwijl de Ôgouden standaardÕ vooral van oud ijzer bleek te zijn. En dat dus terwijl de kosten van de Ôgouden standaardÕ aanzienlijk hoger moeten zijn geweest (ik reken 3 jaar maatschappelijke uitval er nog niet bij), terwijl deze notabene geen enkel effect sorteerde. Dankzij die achterlopende ontwikkelingen in onze gezondheidszorg (mede veroorzaakt door CVZ en verzekeraars als Menzis, die dus kennelijk op de stoel van een chirurg mogen plaatsnemen) zullen er tal van herniapati‘nten in dit land rondlopen die niet of ontoereikend worden behandeld, en aldus gedwongen zijn de rest van hun leven met pijn door te brengen, waar dat juist helemaal niet hoeft, dankzij de (ook internationaal beproefde!) PTED-methode van dr. Iprenburg. En degenen die de PTED-methode niet kunnen betalen zijn dus helemaal in de aap gelogeerd, want afhankelijk van de grillen en beperkte, vaak achterhaalde mogelijkheden van de Ôhuidige stand der wetenschap en praktijkÕ.